po prostu kliknij w czerwony napis Yazoo (w tamtym poście), ściągnij i posłuchaj - wtedy wynikniekajman pisze:[...]Natomiast z informacji emilencji nijak nie wynika, że to nie jest przypadkowa zbieżność tytułów utworów. Jedyna informacja na temat utworu Rene i Candy wskazuje, że jest to zupełnie inny utwór (nazwiska twórców), a poza Twoją informacją nie mam żadnych podstaw, żeby te utwory wiązać ze sobą.
No to ja wam opowiem jeszcze inna historie.jotem3 pisze:Mr Blue w wykonaniu Yazoo i Mr Blue Rene i Candy to jeden i ten sam utwór. na 1000 %. autorem utworu jest Alison Moyet i Vince Clarke czyli Yazoo
Ostatecznie sprawa rozeszła się po kościach, po wyszło chyba na to, że to raczej ten facet z Izraela skopiował "To nie ja". CO prawda jego piosenka ukazała się kilka lat przed 1994 rokiem, ale Syrewicz napisał to gdzieś w połowie lat 80-tych o ile pamiętam (czekał na kogoś, kto będzie w stanie dobrze to zaśpiewaćpbd2 pisze:A co z "To nie ja" Edyty Górniak? O ile pamiętam, to w czasie konkursu Eurowizji 1994 izraelski kompozytor (Joszua Nameri bodajże się nazywał) zrobił awanturę, że to jego piosenbka z polskim tekstem, myślano o wykluczeniu Edyty z konkursu i nawet chciano podawać naszych muzyków do sądu. Nie pamiętam, jak to się skończyło, ale coś takiego mi się przypomina...
) i miał na to dowody.
I przede wszystkim przydatna. w roku 1967 na plycie "Easy Listening Favorites" niejakiego Floyda Cramera na pozycji nr 12 znajduje sie utwor "Killing Me Softly With His Song". Niestety nie mam pewnosci, ze jest on rowniez autorstwa duetu Norman Gimbel i Charles Foxairborn pisze:No więc ja się zupełnie niedawno przypadkiem dowiedziałem, że pierwszym wykonawcą "Killing me softly" nie była wcale Roberta Flack, tylko niejaka Lori Liebermann. I myślę, że tego typu rzeczy jest więcej
Tak było np. z piosenką "Wild world", którą napisał Cat Stevens, ale jako pierwszy nagrał i wydał Jimmy Cliff w 1970 roku, a dopiero po nim w tym samym roku uczynił to sam autor utworu.Piotr pisze:A moze najzwyczajniej w swiecie w roku 1970 Garfunkel wydal cover utworu wlasnego autorstwa. Zdarza sie tak, ze pisze sie utwor dla kogos, a jesli chwyci to w pozniejszym terminie wydaje sie swoja wlasna, autorska wersje.
Nie mam pojecia, jednakze fak jest faktem, ze plyta byla wydana w roku 1967, a Let it Be Lennona znalazlo sie na jego plycie "With the Music City Pops" w 1969 roku.airborn pisze:Nie sądzę. Zdarza się, ale chyba jednak nie z takimi utworami jak "Bridge over Troubled Water" czy "Let it Be", które też podobno miały się znaleźć na tej płycie Cramera z 1969 roku. Jaki Beatlesi mogli mieć w tym interes?
Bylo.airborn pisze:Pytanie, czy "Killing Me Softly..." było na tej płycie już w wydaniu 1967.
A raczej McCartneyaGary pisze:Piotr pisze:a Let it Be Lennona.
. A scislej piszac Lennona i McCartneya, bo to oni sa tworcami tego przeboju.Miszon pisze:A raczej McCartneyaPiotr pisze:a Let it Be Lennona.
, dlatego tez napisałem, że "Let it be" jest raczej McCartneya.
.Żarty jakieśMiszon pisze:A tak w ogóle - mój cover wszech czasów - TOOL : No quarter - po prostu genialna sprawa. Oryginał zostaje gdzieś w połowie drogi.
To znaczy że ten co skomponował utwór jest geniuszem....bez sensu jest porównywanie rzeczy, które zostały nagrane w odstępie 30 lat...podobna sytuacja do "Whiskey in the jar" Thin Lizzy, które nie sposób porównywać z wersją Metallici, gdyż były nagrane w innej epoce muzycznej przy innej technice itp. rzeczach. No wlasnie. Ktos cos zasugerowal. Ja przytoczylem oficjalny wpis z katalogu. Nie jest rowniez prawda, ze zawsze podpisywali sie jako autorzy utworu. Sa wpisy oznajmiajace iz wszyscy czlonkowie zespolu sa autorami utworu, ale sa rowniez i takie, ktore mowia iz np. "A Shot Of Rhythm And Blues" skomponowal niejaki Thompson, a "A Taste Of Honey" duet Scott i Ric Marlow. I takich przypadkow jest wiecej.Miszon pisze:Heh, to, że podpisani pod tą piosenką są Lennon/McCartney, to wiedzą chyba wszyscy, bo tak zawsze podpisywali kawałki stworzone zarówno wspólnie, jak i osobno. Natomiast ktoś tu zasugerował, że ten kawałek jest akurat "bardziej Lennona", co raczej nie jest prawdą, bo jest wręcz przeciwnie
Akurat jak są podpisane utwory Beatlesów to akurat mnie nie trzeba mówićPiotr pisze: No wlasnie. Ktos cos zasugerowal. Ja przytoczylem oficjalny wpis z katalogu. Nie jest rowniez prawda, ze zawsze podpisywali sie jako autorzy utworu. Sa wpisy oznajmiajace iz wszyscy czlonkowie zespolu sa autorami utworu, ale sa rowniez i takie, ktore mowia iz np. "A Shot Of Rhythm And Blues" skomponowal niejaki Thompson, a "A Taste Of Honey" duet Scott i Ric Marlow. I takich przypadkow jest wiecej.
. Chodziło mi o to, że jednak Lennon/McCartney podpisywali się oficjalnie jako Lennon/McCartney, a nie sam Lennon, lub sam McCartney.A moim zdaniem jest sens porównywania oryginału i coveru, nawet odległego o kilkadziesiąt lat. Zresztą, prawdopodobnie w ponad 3/4 przypadków cover jest dużo gorszy od oryginału. Bronią się zwykle te, które najbardziej zmieniają oryginalną koncepcję i tworzą na jej bazie coś zupełnie nowego, pokazując w ten sposób czasami, że takie inne podejście lepiej nawet od oryginału wykorzystuje potencjał kompozycji.Żarty jakieś To znaczy że ten co skomponował utwór jest geniuszem....bez sensu jest porównywanie rzeczy, które zostały nagrane w odstępie 30 lat...podobna sytuacja do "Whiskey in the jar" Thin Lizzy, które nie sposób porównywać z wersją Metallici, gdyż były nagrane w innej epoce muzycznej przy innej technice itp. rzeczach
