Nasz Top Anny Marii Jopek

[kajman]

8. Wspomnienie
top płyt:
1. ID
2. Bosa
3. Szeptem
4. Jasnosłyszenie
5. Ale jestem

8. Przyznam się, że mnie zaskoczyłeś.
1-5. Gdzieś już coś takiego widziałem.

[kajman]

Ten Top tylko utwierdził mnie w przekonaniu, że Anna Maria Jopek to jedna z największych, jeśli nie największa, polska Artystka w XXI wieku.

Śmiechu warte

A ja się zgodzę z TomaszemBr. Zdecydowanie najciekawsza polska artystka w l. 1990-2012. Jedna z najwybitniejszych w ogóle.

[adameria]

Ten Top tylko utwierdził mnie w przekonaniu, że Anna Maria Jopek to jedna z największych, jeśli nie największa, polska Artystka w XXI wieku.

Śmiechu warte

Uff, choć jeden głos rozsądku.

Słabo się czyta takie komentarze, zwłaszcza, że te negatywne nie są podparte żadnym rozwinięciem opinii i wyjaśnieniem "dlaczego" na nie. Łatwo się ocenia - bez konkretnej argumentacji. Śmiechu warte, bo co? Głos rozsądku, bo co? Ech...

[konwicki1980]

Zdecydowanie najciekawsza polska artystka w l. 1990-2012. Jedna z najwybitniejszych w ogóle.

Po pierwsze, to występuje dopiero od 1995 roku, więc trochę bym zawęził czas, po drugie - ilość nie zawsze przechodzi w jakość i tak jest chyba w tym przypadku.
Po drugie - Nosowska, mimo że pewne aspekty jej twórczości niekoniecznie do mnie przemawiają, mogłaby zjeść AMJ na śniadanie... Możliwości wokalne Ania ma istotnie nieziemskie, ale repertuar - nadmiernie zróżnicowany - pozostawia wiele do życzenia. To, że jest jedną z najwybitniejszych akurat raczej nie podlega dyskusji, bo prawdziwe polskie artystki przez duże A można by wyliczyć na palcach dwóch rąk.

[słoik]

Słabo się czyta takie komentarze, zwłaszcza, że te negatywne nie są podparte żadnym rozwinięciem opinii i wyjaśnieniem "dlaczego" na nie. Łatwo się ocenia - bez konkretnej argumentacji. Śmiechu warte, bo co? Głos rozsądku, bo co? Ech...

Tak pokrótce, choć zastrzegam, że znam Jopek tylko z tego, co da się usłyszeć w radiu. Jedna wyśmienita wokaliza plus jeden mocny utwór (ale tylko dlatego, że jest w nim wyśmienita trąbka), kilka niezepsutych coverów i ze dwa przeciętniaki - to tyle co się da słuchać - w moim odczuciu. Na początku chyba dość wyraźnie oddzielały się płyty typowo popowe od tych z ambicjami jazzawymi, potem to się rozmyło, wokalistka zaczęła eksplorować klimaty world music i okolic. W popie nie pokazała niczego ciekawego, szczerze mówiąc było to mocno prymitywne, jazzujące rzeczy tylko uwypuklają jej słabości wokalne, słychać po prostu, że to piosenkarka pop i daleko jej do solidnego jazzowego warsztatu, co słyszę nawet ja, niezbyt znający się na tym gatunku (ale mocno go szanujący). Te ostatnie dokonania z muzyką świata są zwyczajnie nieprzekonywujące. Ale najgorzej jest z tekstami. To jest totalna amatorszczyzna, nie wiem kto jej te teksty pisze, ale ich poziom to tragedia, szczególnie w największych przebojach, one mnie jako użytkownika polszczyzny obrażają. Mając takie zestawy słów nie da się zrobić dobrej piosenki.
Mam nadzieję, że czytało się silniej niż słabo.

[adameria]

Znacznie lepiej się czytało.
Oczywiście kompletnie się z tym nie zgadzam, bo uważam AMJ za jedną z tych nielicznych wokalistek, która większość zagranicznych (tak, tak dobrze się czuję - cudze chwalicie, swego nie znacie!) produktów typu "damski głos i uroda" mogłaby zjeść na śniadanie czy to byłby produkt pop, czy rock czy jazz, bo w zasadzie czego się tknie robi to znakomicie. Dla mnie obecnie to chyba najlepsza polska wokalistka z tych bardziej znanych.

Termin audycji - na pewno później niż 18.XI., tyle wiem na dziś.

[gżegoż]

Ale najgorzej jest z tekstami. To jest totalna amatorszczyzna, nie wiem kto jej te teksty pisze, ale ich poziom to tragedia, szczególnie w największych przebojach, one mnie jako użytkownika polszczyzny obrażają. Mając takie zestawy słów nie da się zrobić dobrej piosenki.

Dość zaskakująca opinia, zwłaszcza podkreślony fragment. Podejrzewam, że część tekstów tych najmniej znanych piosenek rzeczywiście może być słaba, ale taka miażdżąca krytyka w odniesieniu do największych przebojów jest bardzo zaskakująca. Mógłbyś napisać, które znane utwory AMJ masz na myśli i dlaczego?

[abd3mz]

8. Wspomnienie

8. Przyznam się, że mnie zaskoczyłeś.

Właśnie widzę, że pomyliłem...
No trudno.

[słoik]

(...) Mógłbyś napisać, które znane utwory AMJ masz na myśli i dlaczego?

Bezapelacyjnie najsłabsze jest "Tam gdzie nie sięga wzrok" (dla mnie gorszy tekst w polskiej rozrywce mają tylko "Małe szczęścia" Jansona). Beznadziejne też są "Ale jestem" i "Joszko Broda". Uzasadnienie kiedy indziej.

[adameria]

Bezapelacyjnie najsłabsze jest "Tam gdzie nie sięga wzrok"

Co takiego? Toż to jeden z nabardziej pozytywnych tekstów i zawsze bardzo motywuje mnie do działania. Widać, zdania są czasem mocno podzielone.

[krzysiek83]

jakby to świadczyło o twórczości AMJ, gdyby w jej topie zwyciężył utwór, w którym ona praktycznie... nie śpiewa? Mogłoby to świadczyć o tym, że ona sama nie ma za wiele do powiedzenia i nadaje się tylko do skromnego towarzyszenia innym.

hm, aż tak surowo jej nie oceniam, ale głosy rozsądku słoika i jollyrogera są mi bliskie
Pewnie dlatego dwie "nie jej" piosenki mam w top10. Kontrowersyjna artystka, ludziska się rozpisali.

8. Przyznam się, że mnie zaskoczyłeś.

mnie też, pozytywnie

[Miszon]

Szczerze mówiąc, nie pamiętam żadnego tekstu AMJ (poza coverami i "Nie przychodzisz mi do głowy"), co oznacza że słoik może mieć rację .

[słoik]

Bezapelacyjnie najsłabsze jest "Tam gdzie nie sięga wzrok"

Co takiego? Toż to jeden z nabardziej pozytywnych tekstów (..)

Nie napisałem, że nie jest pozytywny.
Twierdzę jedynie, że jest bezwartościowy.

[adameria]

Dla mnie m.in. to stanowi o jego wartości.

[jollyroger72]

Słabo się czyta takie komentarze, zwłaszcza, że te negatywne nie są podparte żadnym rozwinięciem opinii i wyjaśnieniem "dlaczego" na nie. Łatwo się ocenia - bez konkretnej argumentacji. Śmiechu warte, bo co? Głos rozsądku, bo co? Ech...

Bo po co używać stwierdzeń typu:

(...) Anna Maria Jopek to jedna z największych, jeśli nie największa, polska Artystka w XXI wieku.

Po pierwsze: stwierdzenie, że to być może największa polska artystka w XXI wieku to gruba przesada. Górnolotne słowa.
Po drugie: artystka przez duże "A' to też nonsens.
Po trzecie: jaka z niej artystka, jeśli już to tylko wokalistka.
Po czwarte: śpiewa tak, jakby ktoś ją do tego przymuszał. Dużo jęków, mało prawdziwego śpiewu.

Tyle miałem do napisania w tej sprawie, dalej polemizować nie zamierzam.

[wwas]

Dla mnie m.in. to stanowi o jego wartości.

Boję się, że dla słoika niekoniecznie, a nawet wręcz przeciwnie W ogóle zauważyłem, że przekonanie o wyższości artystycznej utworów pesymistycznych bywa podzielane przez zadziwiająco dużą część ludzi i dotyczy to różnych kontekstów, niekoniecznie muzycznych. Trzeba przy tym oddać słoikowi - zawsze podkreśla, że krytykuje nie przesłanie, tylko środki artystyczne, które mają je wyrażać (ale tajemniczym zbiegiem okoliczności najniższy poziom artystyczny mają akurat te z pozytywnym przesłaniem ). A jeśli chodzi o Annę Marię Jopek, to właściwie dopiero dzięki tej wymianie zdań zdałem sobie sprawę, że tak naprawdę przeważająca większość jej tekstów jest szalenie pozytywnych, co świadczy o tym, jak pogodną jest osobą. Zapewne stąd bierze się moja nieuświadamiana dotychczas sympatia (w odróżnieniu od uświadamianej od dawna dobrej opinii o utworach, przynajmniej niektórych). Rozumiem też, że może to być jeden z powodów, dla którego budzi u słoika instynktowną niechęć.

[Miszon]

Nie zauważyłem jakoś, żeby AMJ była pogodna. Raczej mam jej odwrotny obraz.
Co nie przeszkadza śpiewać wesołych piosenek .

[adameria]

wwas, ja się nie boję, ja to przeczytałem.

Miszon, ja widziałem AMJ przez kilka minut poza koncertem i mam dokładnie odwrotne zdanie do Twojego odwrotnego, ale myślę, że najlepiej na ten temat jest w stanie wypowiedzieć się Jopkolog.

Po pierwsze: stwierdzenie, że to być może największa polska artystka w XXI wieku to gruba przesada. Górnolotne słowa.
Po drugie: artystka przez duże "A' to też nonsens.
Po trzecie: jaka z niej artystka, jeśli już to tylko wokalistka.
Po czwarte: śpiewa tak, jakby ktoś ją do tego przymuszał. Dużo jęków, mało prawdziwego śpiewu.
5. Tyle miałem do napisania w tej sprawie, dalej polemizować nie zamierzam.

@1. TomaszBr chyba należy do innej grupy wiekowej i Twoja i Jego perspektywa z pewnością jest inna. Brzmi górnolotnie, jak "...wielkim poetą był",
ale może właśnie o takie ujęcie sprawy chodziło.
@2. Dlaczego? Przecież jeśli ktoś chce wyrazić wielki szacunek, to pisze z dużej litery.
@3. Niestety, obiektywnie nie masz racji. Napisała wiele kompozycji i tekstów do wykonywanej twórczości. To jeszcze nie świadczy o artyźmie, tylko o tym, że jest twórcą, ale nie można napisać, że jest tylko wokalistką.
@4. A to już Twój indywidualny punkt widzenia. Dla mnie to głos jak z niebios. Wiele wokalistek mogłoby się od Niej uczyć. No i co mi zrobicie?
@5. A to się jeszcze okaże.

Nie mam zamiaru nikogo do niczego przekonywać, ale na niektóre wypowiedzi niestety trzeba było zareagować.

[mefiu]

Ja akurat AMJ cenię, chociaż daleko mi do zachwytów nad jej twórczością. Szepty i łzy uważam za genialne, ale już np. Don't Speak, to chyba jeden z najgorszych coverów jaki słyszałem. Jopek jest jedną z najlepszych polskich wokalistek ostatnich 20 lat, ale jednak Nosowska jest większą artystką. Tyle na ten temat.

[TomaszBr]

Ze słoikiem to ja w polemikę wdawać się nie będę (w końcu o wiele lepiej ode mnie zna się na tekstach), zresztą częściowo muszę przyznać mu rację. Po Topie kilka utworów wydało mi się naprawdę słabych tekstowo (choć są też perełki, jak Piosenka dla Stasia), że o beznadziejnym tekstowo (ale muzycznie fantastycznym, stąd wysoka pozycja u mnie w topie) "Na dłoni" nie wspomnę. Jednak dla mnie nie jest to aż tak istotne, bo w muzyce szukam jednak głównie innych doznań. A poza tym AMJ naprawdę jest wartościową artystką. Nie poddała się komercjalizacji w aż takim stopniu jak inni, wykonuje bardzo różnorodną muzykę, Niebo i ID to też bardzo osobiste i tajemnicze dosyć płyty. A walory głosowe ma i to jest ciężkie do zaprzeczenia.

[gżegoż]

(...)że o beznadziejnym tekstowo (...) "Na dłoni" nie wspomnę.

Wy mnie jednak nie przestaniecie zadziwiać Szczerze mówiąc zatkało mnie, jak to zobaczyłem i dlatego jestem w stanie wydusić z siebie tylko tyle, że akurat w tym przypadku mam generalnie odmienne zdanie.

[kajman]

Zdecydowanie najciekawsza polska artystka w l. 1990-2012. Jedna z najwybitniejszych w ogóle.

1. Po pierwsze, to występuje dopiero od 1995 roku, więc trochę bym zawęził czas
2. Po drugie - Nosowska, mimo że pewne aspekty jej twórczości niekoniecznie do mnie przemawiają, mogłaby zjeść AMJ na śniadanie...
3. Możliwości wokalne Ania ma istotnie nieziemskie, ale repertuar - nadmiernie zróżnicowany - pozostawia wiele do życzenia.

1. Mogłem napisać od 1980 czy nawet 1950, tylko że tak nie uważam. Natomiast po roku 1990 nie było artystki związanej z muzyką w szerokim określeniu rozrywkową mogącej się z nią rownań.
2. Nosowska nie ma do niej startu pod żadnym względem. Wokalnym, muzycznym, organizatorskim.
3. Jak dla mnie stwierdzenie nadmiernie zróżnicowany jest zdecydowanie komplementem, ale akurat takiego wrażenia nie mam. Jest według mnie dosyć jednorodna stylistycznie.

1. Jedna wyśmienita wokaliza plus jeden mocny utwór (ale tylko dlatego, że jest w nim wyśmienita trąbka), kilka niezepsutych coverów i ze dwa przeciętniaki - to tyle co się da słuchać - w moim odczuciu.
2. W popie nie pokazała niczego ciekawego, szczerze mówiąc było to mocno prymitywne, jazzujące rzeczy tylko uwypuklają jej słabości wokalne, słychać po prostu, że to piosenkarka pop i daleko jej do solidnego jazzowego warsztatu, co słyszę nawet ja, niezbyt znający się na tym gatunku (ale mocno go szanujący).
3 Ale najgorzej jest z tekstami. To jest totalna amatorszczyzna, nie wiem kto jej te teksty pisze, ale ich poziom to tragedia, szczególnie w największych przebojach, one mnie jako użytkownika polszczyzny obrażają. Mając takie zestawy słów nie da się zrobić dobrej piosenki.

1. To może tutaj tylko o coverach. W sumie kilka jest podobnych do oryginału i na porównywalnym poziomie, ale w kilku zrobiła rewelacyjne rzeczy ze słabiutkich utworów, a i z tych dobrych potrafiła wydobyć nową jakość i stworzyć dzieła lepsze od pierwowzorów. Nie trawiłem Do łezki łezka i Nigdy więcej, a wersje AMJ jest świetne, podobnie z Zielono mi (który mniej mnie drażni w oryginale, ale załamuje w wersji Nosowskiej), jej wersja Tea in Sahara jest porażająca, a Bukowina to rewelacja.
2. Nie jest wokalistką jazzową i taką być nie próbuje, a jako wokalistka jazzująca wypada znakomicie.
3. Co do textów (najczęściej pisanych przez nią lub jej męża) to jest to jej niesamowicie silna strona. Precyzyjne, zawierające piękne przesłanie i znakomicie napisane. Słucha się ich z niezwykłą przyjemnością.

(...) Mógłbyś napisać, które znane utwory AMJ masz na myśli i dlaczego?

Bezapelacyjnie najsłabsze jest "Tam gdzie nie sięga wzrok" (dla mnie gorszy tekst w polskiej rozrywce mają tylko "Małe szczęścia" Jansona). Beznadziejne też są "Ale jestem" i "Joszko Broda". Uzasadnienie kiedy indziej.

No cóż, muzycznie TGNSW tak mi nie leży, że na text nie zwróciłem uwagi. Natomiast Ale jestem i Joszko Brodę uważam za texty genialne zarówno w przesłaniu jak i w sposobie jego przekazu. Pomijając poezję śpiewaną to u mnie na pewno top50 najlepszych polskich textów ever.

(...) Anna Maria Jopek to jedna z największych, jeśli nie największa, polska Artystka w XXI wieku.

Po pierwsze: stwierdzenie, że to być może największa polska artystka w XXI wieku to gruba przesada. Górnolotne słowa.
Po trzecie: jaka z niej artystka, jeśli już to tylko wokalistka.
Po czwarte: śpiewa tak, jakby ktoś ją do tego przymuszał. Dużo jęków, mało prawdziwego śpiewu.

1. Jak już napisałem to się z tym zgadzam, przy czym dodałbym, że chodzi mi o kategorię szeroko pojętej muzyki rozrywkowej. Nie znam polskich pisarek, malarek itp.
3. Jak już ktoś napisał to także kompozytorka i autorka słów. Poza tym niesamowita pod względem znajdowania współpracowników z najwyższej półki światowej. No i niesamowita jeżeli chodzi o popularyzacje polskiej muzyki zarówno ludowej (której poza jej wykonaniami nie cierpię) i rozrywkowej (coverowała między innymi utwór, który jest niestety totalnie nieosiągalny w wersji oryginalnej).
4. Myślę, że wiem o co Ci chodzi ale ja tego jękami nie nazwę i uważam, że to jeden z największych jej atutow.

W ogóle zauważyłem, że przekonanie o wyższości artystycznej utworów pesymistycznych bywa podzielane przez zadziwiająco dużą część ludzi i dotyczy to różnych kontekstów, niekoniecznie muzycznych. A jeśli chodzi o Annę Marię Jopek, to właściwie dopiero dzięki tej wymianie zdań zdałem sobie sprawę, że tak naprawdę przeważająca większość jej tekstów jest szalenie pozytywnych.

No bo my chyba w ogóle jesteśmy strasznie pesymistycznym narodem, co się da zauważyć nawet w języku, gdzie zaprzeczenia określeń pozytywnych są negatywne, a negatywnych wcale nie są pozytywne (np niedobry i niezły czy nienajlepszy i nienajgorszy).
A to, że piosenki śpiewane przez AMJ mają pozytywny (często nawet radosny) wydźwięk zauważyłem od razu i to na pewno wpłynęło na to, że ją tak lubię.quote="mefiu"]Don't Speak, to chyba jeden z najgorszych coverów jaki słyszałem.[/quote]A dla mnie to rewelacyjna wersja na pewno nie gorsza (chociaż mocno się różniąca) od oryginału.

o beznadziejnym tekstowo (ale muzycznie fantastycznym, stąd wysoka pozycja u mnie w topie) "Na dłoni" nie wspomnę.

To genialny text w pięknych prostych słowach opisujący szczęście. I bardzo głęboki jak wiele innych textów piosenek przez AMJ śpiewanych.
O! Widzę, że gżegoż był tak samo jak ja zaskoczony tą opinią.

[adameria]

Będę miał co robić, jak chodzi o audycję. Świetna dyskusja!!! Kapitalnie.
kajman, napiszę to w tym miejscu - musisz włączyć RO na tą okazję i informuję m.in. Ciebie, że można to zrobić poza winampem.

[jollyroger72]

Natomiast po roku 1990 nie było artystki związanej z muzyką w szerokim określeniu rozrywkową mogącej się z nią rownań.

Nie? Ot, choćby Anita lipnicka.

Tyle miałem do napisania w tej sprawie, dalej polemizować nie zamierzam.

@5. A to się jeszcze okaże.

Okazało się

[konwicki1980]

Jak dla mnie stwierdzenie nadmiernie zróżnicowany jest zdecydowanie komplementem, ale akurat takiego wrażenia nie mam. Jest według mnie dosyć jednorodna stylistycznie.

I napisał to człowiek, który chyba najdokładniej przesłuchiwał utwory na top...
Jak dla mnie osoba, która wykonuje:
pop
world music
kolędy
piosenki ludowe
piosenki turystyczne ("Płonie ognisko")
piosenki dla dzieci
piosenki religijne
i do tego całe garści najrozmaitszych kowerów, posiada repertuar mocno zróżnicowany.

3. Co do textów (najczęściej pisanych przez nią lub jej męża) to jest to jej niesamowicie silna strona. Precyzyjne, zawierające piękne przesłanie i znakomicie napisane. Słucha się ich z niezwykłą przyjemnością.

Podobno Krzysiek nigdy na teksty nie zwracasz uwagi... Czy chodzi tylko o teksty obcojęzyczne?